ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ

Η εξεταστική του Σεπτέμβρη πάντα μου άρεσε, ίσως γιατί μετά τους καλοκαιρινούς ρυθμούς το τεμπέλιασμα με καφέδες και βόλτες μου φαινότανε ανούσιο, ίσως γιατί πάντα με προκαλούσανε οι απότομες αλλαγές. Το αποφάσισα φέτος να πάρω πτυχίο κι ας χρωστάω τόσα, όσα χωράνε στις δηλώσεις μαθημάτων. Δεύτερο πτυχίο είναι, αλλά με ενοχλεί που το καθυστέρησα, γιατί ήτανε επιλογή μου, ένα τμήμα για τη γνώση από ενδιαφέρον, Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.). «Τι βγαίνεις από αυτό παιδί μού;», ρωτήσανε οι γονείς, όταν τους ενημέρωσα πριν από κάτι χρόνια ότι παρουσίασα τη διπλωματική μου στο μεταπτυχιακό το πρωί και το απόγευμα έδωσα κατατακτήριες και πέρασα στο ΜΙΘΕ. "Μύθος" απάντησα και δεν ξανασχολήθηκε κανείς μαζί μου για αυτό. Αυτή η ακαδημαϊκή χρονιά με λίγη οργάνωση μου αρκεί, έτσι κι αλλιώς με τις σπουδές αν το αποφασίσεις είτε θα διαβάσεις γιατί σ’ αρέσει, είτε γιατί δεν σ’ αρέσει για να ξεμπερδεύεις. Είπα να κάνω ένα διάλειμμα από τον «Απειροστικό Λογισμό» τις παραγώγους και τα ολοκληρώματα και να γράψω κάτι στο blog. Όταν έχεις εξεταστική, χωρίς να σκέφτεσαι τι θα κάνεις επαγγελματικά, χωρίς την παραμικρή υποχρέωση, μόνο γιατί το επιλέγεις εσύ γιατί σου αρέσει, ειλικρινά είναι πολύ ωραία διαδικασία. Μαθαίνεις χωρίς στοχεύεις σε κάτι, η μέρα των εξετάσεων και το να περάσεις το μάθημα λειτουργούν μόνο ως κίνητρο για να μην παρασυρθείς από τα ίδια της καθημερινότητας και να αλλάξεις το βιβλίο για το επόμενο μάθημα π.χ «Φιλοσοφία της Επιστήμης». Οι συμφοιτητές σου, όταν ρωτάς ύλη και καθηγητές σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως μόνο το πρώτο πτυχίο προσδιορίζει αυτό που λέμε φοιτητική ζωή… Έχω διάβασμα λοιπόν, αν βαρεθώ θα κάνω μια βόλτα στα blogs!